İNİSİYATİF / SORUMLULUK

Sevgisizliğin dayatıldığı coğrafyalarda şiir yazmak bile başlı başına bir başkaldırmaktır…

Cahit Zarifoğlu’nun dizeleri durumu ne güzel özetlemiş…

 

Bir tarafta kolay olmamakla beraber toplumsal sorumluluk görevini kendine şiar edinerek zaman içerisinde; okuyarak dinleyerek, izleyerek ve deneyimleyerek çeşitli sınıfsal kitlelerle organik bağ kurarak edinilen bilgi / birikim ışığında sorunlara pratik çözümler üretebilme yeteneğine sahip olan donanımlı / bilgili insanlar ve bu insanlara topluma faydalı olma noktasında asla alan açmak istemeyen hatta hiç bir değerlendirmeye tabi tutmadan sınamaya bile gerek görmeden tüm kazanımlarını hiçe sayıp oyun dışı eden kendinden menkul statükocular…

 

Diğer taraftaysa  toplumsal olaylardan bihaber yenilikten uzak sosyal çevreyle ilişki kurma gereği bile duymadan “okuma “yaptığını zanneden, bilmediği konularda çözümler üretme noktasında pek mahir olan ,asla kendini eğitip geliştirme yeteneği olmayan ,kaliteyi sadece güzel ve  pahalı elbiseler iyi  bir  araç  ,afilli insanlarla olan ilişkiler diye niteleyen, her şeyi ben bilirimciler …

 

Ve bu ben bilirimciler, ceketlerinin bütün düğmelerini sıkı sıkıya ilikleyerek elde ettikleri makam / mevkilerde önemli insan konumunda şaşalı hayatlarını idame ederken, zaten liyakat denen şeyi hiç bir zaman karşılıklı memnuniyet ve çıkar esasının önüne geçirmeye gerek görmeden gündelik menfaatları toplumsal çıkarlara her daim yenik düşenlerdir…

 

Günün sonunda, ya her şeye boş verip böyle gelmiş böyle gider, gemisini yürüten kaptan, dünyayı düzeltmek bana mı kaldı gibi sözlere riayet edip sorumsuzca boş vermişliğin ve umarsızlığın nirvanasında  yaşamımızı  bencilce sürdürürüz…

 

Ya da ,Toplumsal menfaatları bireysel  çıkar ve  ikbalimizin önünde  tutarak,  kişisel kaygılarımızdan arınmış bir halde bütün olumsuzluklara rağmen edinilen bilgi birikimi karmaşık bir o  kadarda adaletsiz olan bu dünya düzeninin  değiştirilebilir ve daha  yaşanır  kılmak  adına elimizden geleni yapmak zorunluluk halini almalı…

 

Tüm kazanımlarımızla, en çok umuda / dürüstlüğe ihtiyaç olduğu bu vakitlerde vazgeçmeden haklı mücadeleye devam ederek önemli kabul edilen mevki / makamlara olumlu yönde değer katıp etkili olabileceğimiz bilinciyle başta “siyaset “olmak üzere sosyal hayatın her alanında inisiyatif ve sorumluluk almayı toplumsal bir borç olarak görmek mutlak görev değil de nedir?

Şairin de dediği gibi;

Bütün dayatmalara ve sevgisizliğe inat o şiirleri birileri yazmalı!